|
PIĘTRO
ALPEJSKIE
Na
Babiej Górze roślinność wysokogórska zajmuje 2% powierzchni
Parku (75 ha). Szczególnie trudne warunki klimatyczne występujące
w tym piętrze zmusiły wiele gatunków roślin do przystosowania się
do tych ciężkich warunków. Okres wegetacji skraca się tutaj
nawet do 3 miesięcy.
Wyróżniono tu niewiele zespołów roślinnych, najbardziej znana
to murawa wysokogórska z sitem skuciną. Występuje tu wiele gatunków
pionierskich, wśród których na szczególną uwagę zasługują
porosty. Pokrywają one bloki skalne tworząc na nich kolorowe
mozaiki. Najczęściej są to plechy: szaro-czarne kruszwicy
zwyczajnej oraz żółtozielone wzorca geograficznego. W miejscach
gdzie występuje cienka warstwa gleby rosną również pionierskie
mchy i rośliny kwiatowe.
Na uwagę
zasługują trzy gatunki: różeńca górskiego, rozchodnika
karpackiego i rojnika górskiego. Między blokami skalnymi, w
szczelinach znajdują się jedyne w Polsce i w całych Karpatach
Zachodnich stanowiska rogownicy alpejskiej. Jest to bardzo
niepozorna roślina o białych kwiatach.
Wśród muraw wysokogórskich można spotkać białe kwiaty sasanki
alpejskiej, zawilca narcyzowego, żółte łany jastrzębca
alpejskiego, niebieskie kielichy dzwonka wąskolistnego. Ponad
zieloną murawą unoszą się różowe kwiatostany rdesu wężownika
i żółte kwiaty goryczki kropkowanej.
Cechą
roślin wysokogórskich jest ich występowanie w formie niskich i
zbitych darni np. sit skucina tworzącego gęste kępy.
źródło:
Babiogórski Park Narodowy, dodano: 18.01.2006r.
|
